Planaren xedea
Hiri Mugikortasun Jasangarriko Plana (HMJP) hiri baten barruan mugitzeko modu jasangarriagoak (oinez, bizikletaz eta garraio publikoan) ezartzea helburu duten jardueren multzoa da; hau da, hazkunde ekonomikoa, kohesio soziala eta ingurumenaren babesa bateragarri egiten dituzten garraiobideak, horrela, herritarren bizi kalitate hobea bermatuz.
2011. urtean idatzi zen Irungo egungo Hiri Mugikortasun Jasangarriko Plana, eta ordutik hona gauzatutako ekintzek mugikortasuna aldatu dute Irunen; izan ere, hobetu egin dira garraio publikoa, trafikoa baretzea, espazio publikoa berreskuratzea, oinezkoen irisgarritasuna hobetzea eta bizikleta bidezko mugikortasuna.
Gaur egun, Irungo Hiri Mugikortasun Jasangarriko Plana eguneratzeko prozesuari ekin dio Udalak, 2021-2025 aldirako, planak udalerri barruko mugikortasun motak planifikatzeko eta garatzeko tresna estrategikoa izaten jarrai dezan, eta, gainera, udalerriaren energia, ingurumen, ekonomia, gizarte eta irisgarritasun alderdiak hobetzeko balio dezan.
Eta, bereziki, motordun garraioan energia aurrezteko eta eraginkortasunez erabiltzeko neurriak sustatuko dituen estrategia diseinatzeko, energia berriztagarriak sustatuz eta ezarriz, eta motorrik gabeko joan-etorrietarako alternatibak sor ditzan, oinezkoek hiria berreskuratzearekin lotutako bizikleta ibilbideetan oinarrituta.
Hirian Hiri Mugikortasun Jasangarriko Plana ia 10 urtez garatu ondoren, planaren zenbait alderdi birdefinitzera eta birformulatzera behartzen dute udalerriko mugikortasunean izandako aldaketek eta mugikortasunean inplikatutako eragileen nahiz herritarren ikuspegiaren eta itxaropenen bilakaerak.
- Alde batetik, oinezkoen bideak gehiago bultzatzeko, bereziki oinezkoen joan-etorri erakargarriak, inklusiboak eta seguruak.
- Bestalde, trafikoa moteltzeko, ibilgailu motordunen ordezko garraiobideak bultzatuz, hala nola bizikleta edo antzeko beste batzuk, eta ibilgailu pribatua gaizki erabiltzea edo gaur egungo erabilera modu batzuk saihesteko.
- Eta, azkenik, BEG emisiorik gabeko (berotegi-efektua eragiten duten gasak) garraioa lortzeko bidean aurrera egiteko, petroliotik datozen erregaiak kontsumitzen dituztenen ordez auto elektrikoak, biodiesela eta abar erabiliz. Intermodalitatea bultzatzea eta klima aldaketara egokitzeko irizpideak sartzea garraio azpiegituran.
Bidaiariak automobiletik garraio kolektibora aldatze hutsak oinezkoen hobekuntzaren zirkulu bertutetsua bultzatuko luke; izan ere, aldatze horrekin kaleetako ingurumena hobetuko litzateke eta kaleetan dauden arriskuak murriztuko lirateke oinezkoentzat. Horren harira, garraio kolektiboa, bizikleta eta oinezkoa aldatzeko estrategia beraren parte dira mugikortasun ereduan; batzuek baliatzen dituzten aukerek besteak indartzeko balio behar dute.